Prok. Dariusz Korneluk, Prokurator Apelacyjny w Warszawie zgłosił do Krajowej Rady Sądownictwa swoją kandydaturę w konkursie na Prokuratora Generalnego RP. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby ten kandydat nie był jednym z tych prokuratorów, którzy za wszelką cenę, metodami bezprawnymi chronili skompromitowanych sędziów, na czele z SSN Małgorzatą Gersdorf, obecnym Pierwszym Prezesem SN (!) przed poniesieniem odpowiedzialności karnej określonej w art. 231 par.1 k.k. Lektura notki pozwala na samodzielną odpowiedź na pytanie, czy III RP jest demokratycznym państwem prawnym, czy też "bananową republiką" (jak twierdził b. premier, L.Miller), w której "prokuratura jest najbardziej zdemoralizowaną instytucją państwową" (jak twierdzi b. prezydent, A.Kwaśniewski).
W związku z tym, iż opisane w artykule Gazety Bankowej http://wgospodarce.pl/informacje/1603-gazeta-bankowa-jak-sad-zalegalizowal-niewyplacanie-wynagrodzenia śledztwo w sprawie niedopełnia obowiązków służbowych (art. 231 par.1 k.k. w związku z celowym, notorycznym lekceważeniem bezwzględnego obowiązku określonego w art. 328 par. 2 k.p.c. i formułowaniem szeregu ewidentnie gołosłownych i rażąco fałszywych twierdzeń sprzecznych z ujawnionym stanem faktycznym i prawnym sprawy) przez w s z y s t k i c h sędziów orzekających w toku „wała sądowego” (określenie r.pr. M.Woronieckiego), jakim niewątpliwie był proces z powództwa, Ryszarda Jacha (b. Wiceprezesa Zarządu poprzednika prawnego AEGON PTE S.A.) o odszkodowanie deliktowe o charakterze lucrum cessans przeciwko AEGON PTE S.A. oraz uzasadnionego podejrzenia … korupcji (art. 228 par. 1 k.k.; http://karioka.salon24.pl/653233,ile-kosztuje-wal-sadowy-pod-nosem-cba) przez w s z y s t k i c h sędziów orzekających w w/w procesie, tj. SSO Ewę Wronkę (http://polska.newsweek.pl/dluga-lista-watpliwosci,27819,1,1.html), SSA Irenę Raczkowską, SSA Genowefę Glińską, SSA Grażynę Korycińską i SSN Małgorzatę Gersdorf, obecnego Pierwszego Prezesa SN (!) (vide: http://wgospodarce.pl/informacje/936-list-otwarty-ryszarda-jacha-do-stanislawa-dabrowskiego-pierwszego-prezesa-sadu-najwyzszego-rzeczpospolitej-polskiej zostało umorzone wskutek zaniechania obowiązków służbowych (art. 231 par.1 k.k.) przez prok. Grzegorza Jaremko z Wydziału VI ds. Przestępstw Gospodarczych Prokuratury Okręgowej w Warszawie, sygn. VI Ds. 204/12 w śledztwie , w 2014 r. skutkowało to wnioskiem o podjęcie bezzasadnie umorzonego śledztwa na nowo w trybie art. 327 par. 1 k.p.k.
Kuriozalne i bezprawne twierdzenia sformułowane ówcześnie przez obecnego kandydata na Prokuratora Generalnego RP, de facto kompromitują kandydaturę prok. D.Korneluka, chyba że komuś zależałoby na tym, aby obok skompromitowanego Pierwszego Prezesa SN w III RP (vide: http://karioka.salon24.pl/658040,profesjonalna-demolka-pierwszego-prezesa-sn-dosc-trust-teraz-control) funkcjonował skompromitowany Prokurator Generalny…
Akceptowane przez obecnego kandydata na stanowisko Prokuratora Generalnego RP, prok. Dariusza Korneluka, Prokuratora Apelacyjnego w Warszawie(w piśmie z 23.07.2014 r., o czym poniżej) stwierdzenia prok. Jarosława Onyszczuka, Zastępcy Prokuratora Apelacyjnego w Warszawie zawarte w piśmie skierowanym do pokrzywdzonego z 27.06.2014 r., sygn. Ap III Dsa 114/14/W, iż r z e k o m o dokonanie analizy kierowanych przez pokrzywdzonego zarzutów „sprowadzać miałoby się de facto do merytorycznego badania orzeczeń Sądów cywilnych, co jest niedopuszczalne.” oraz „podkreślenia wymaga przy tym, iż dokonywanie przez organ ścigania analizy zgodności podejmowanych przez sądy orzeczeń w aspekcie zgodności z prawem byłoby godzeniem w konstytucyjną zasadę niezawisłości sądu” (sic!) są z wielu względów bezspornie absurdalne i całkowicie fałszywe, gdyż skoro prok. G.Jaremko – znając precyzyjnie uzasadnione zarzuty pokrzywdzonego – wszczął śledztwo w sprawie niedopełnienia obowiązków (art. 231 par. 1 k.k.) przez wskazanych SSO, SSA i SSN, to niewątpliwie ciążył na nim bezwzględny obowiązek dokonania analizy prawno – karnej ich zasadności – czego niezaprzeczalnie, bezprawnie zaniechał! Zatem, wbrew bezprawnej tezie akceptowanej przez obecnego kandydata na Prokuratora Generalnego RP, badanie czy w treści wskazanych uzasadnień orzeczeń sądowych były bezwzględnie konieczne elementy wymagane przez art. 328 par. 2 k.p.c. nie tylko, że nie było r z e k o m o „niedopuszczalne”, to było wręcz k o n i e c z n e ! Po wtóre, oczywistym kłamstwem, dowodzącym zaniechania swoich obowiązków służbowych przez prok. G.Jaremko, prok. J.Onyszczuka oraz prok. D.Korneluka było bezzasadne i f a ł s z y w e insynuowanie, iż r z e k o m o „dokonywanie przez organ ścigania analizy zgodności podejmowanych przez sądy orzeczeń w aspekcie zgodności z prawem byłoby godzeniem w konstytucyjną zasadę niezawisłości sądu”, gdyż – gdyby uznać je za prawdziwe - de facto implikowałoby ono całkowitą bezkarność każdego sędziego, który dopuścił się przestępstw (tak jak w przedmiotowej sprawie) w toku orzekania w procesie cywilnym, pod absurdalnym pretekstem kuriozalnie interpretowanej „niezawisłości sądu”! Bezsporne jest, iż niezawisłość sędziowska w żadnym razie nie może polegać na bezprawnym, notorycznym lekceważeniu przez jakiegokolwiek sędziego bezwzględnego obowiązku określonego w art. 328 par. 2 k.p.c.!
Odrębną kwestią jest fakt, iż wobec p r z e s t ę p c z e g o niedopełnienia obowiązków służbowych przez SSR Agatę Pomianowską z Sądu Rejonowego Warszawa – Mokotów, która rozpatrując Zażalenie na postanowienie o umorzeniu śledztwa przez prok. G.Jaremko dopuściła się m.in. ewidentnego przestępstwa poświadczenia nieprawdy (art. 271 par.1 k.k.) poprzez całkowicie f a ł s z y w ą insynuację, jakoby r.pr. Marcin Woroniecki w trakcie nagranej rozmowy r z e k o m o nie informował klienta o korupcyjnym ustawieniu przedmiotowego, przestępczego „wała sądowego” w procesie, w którym był jego pełnomocnikiem, lecz, iż r z e k o m o jedynie … w ogólności o jego obserwacjach tyczących sądownictwa, prok. J.Onyszczuka (oraz prok. D.Korneluka zgadzającego się z nim) dyskwalifikuje to, iż powołując się na bezzasadne i gołosłowne oraz poświadczające nieprawdę tezy SSR A.Pomianowskiej stwierdził: „Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie Wydział XIV Karny rozpoznający środek odwoławczy w przedmiocie umorzenia śledztwa VI Ds. 204/12 Prokuratury Okręgowej w Warszawie w uzasadnieniu postanowienia z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. XIV 1405/13 podkreślił, iż >>z całą stanowczością należy zauważyć, iż Sąd karny nie jest właściwym do rozstrzygnięcia kwestii merytorycznej poprawności wyroków wydawanych przez sądy cywilne, ich merytoryczna zawartość podlega kontroli instancyjnej.”
Zacytowany powyżej fragment dowodzi bezprawnego poświadczenia nieprawdy (art. 271 par.1 k.k.) przez SSR A.Pomianowską, które – gdyby uznać je za prawdziwe - de facto implikowałoby całkowitą bezkarność każdego sędziego, który dopuścił się przestępstwa (szczególnie w takim stanie faktycznym i prawnym jak w przedmiotowej sprawie, w której śledztwo było prowadzone w sprawie w s z y s t k i c h sędziów w s z y s t k i c h instancji sądowych!) w toku orzekania pod absurdalnym i kuriozalnie pretekstem „niezawisłości sądu”! Absurd i bezprawny charakter g o ł o s ł w n e j insynuacji SSR A.Pomianowskiej jest widoczny prima facie i skutkowałby uznaniem, iż skoro – tak jak w przedmiotowej sprawie – w s z y s c y sędziowie I i II instancji oraz SSN M.Gersdorf z SN notorycznie niedopełniali swoich obowiązków służbowych określonych w art. 328 par.2 k.p.c., to i tak mieliby pozostawać bezkarni, mimo popełnienia przestępstwa określonego w art. 231 par.1 k.k., gdyż zdaniem SSR A.Pomianowskiej w postepowniu karnym r z e k o m o „Sąd karny nie jest właściwym do rozstrzygnięcia kwestii merytorycznej poprawności wyroków wydawanych przez sądy cywilne.” Odrębną kwestią jest to, że SSR A.Pomianowska celowo myliła kontrolę instancyjną zgodności z prawem i stanem faktycznym wyroków w procesie cywilnym z koniecznością dokonania analizy prawno – karnej precyzyjnie wskazanych zarzutów w toku wszczętego śledztwa prokuratorskiego w sprawie niedopełniania obowiązków służbowych przez w s z y s t k i c h sędziów orzekających w procesie!
Wziąwszy pod uwagę poniższe, stanowisko wyrażone przez prok. Dariusza Korneluka, Prokuratora Apelacyjnego w Warszawie, obecnego kandydata na Prokuratora Generalnego RP (!) w piśmie skierowanym do pokrzywdzonego w dniu 23.07.2014 r., sygn. Ap III Dsa 114/14 , iż: „(…) stanowisko zawarte w odpowiedzi z dnia 27 czerwca 2014 r. jest jak najbardziej prawidłowe”. „Kwestie dotyczące przyjęcia, iż określone orzeczenie sądu spełnia kryteria wyznaczone w art. 328 par.2 k.p.c. należy do kwestii ocennych. W tym kontekście prawidłowość rozstrzygnięcia sędziego Sadu Najwyższego, nie podlega ocenie w postępowaniu karnym.” kompromituje zawodowo tego prokuratora. Powyższe, poświadczenie nieprawdy (art. 271 par.1 k.k.) przez prok. D.Korneluka jest widoczne prima facie, choćby z tego względu, iż gdyby tak było, jak insynuował obecny kandydat na Prokuratora Generalnego RP (!), to prok. G.Jaremko w ogóle nie powinien wszczynać śledztwa w sprawie niedopełnienia obowiązków służbowych przez SSN M.Gersdorf, gdyż r z e k o m o określenie czy „orzeczenie sądu spełnia kryteria wyznaczone w art. 328 par.2 k.p.c. należy do kwestii ocennych.”i dlatego „w tym kontekście prawidłowość rozstrzygnięcia sędziego Sadu Najwyższego, nie podlega ocenie w postępowaniu karnym.” , czyli de facto sędziowie byliby ex definitione zwolnieni od odpowiedzialności karnej z tytułu art. 231 par.1 k.k. – co jest oczywistym f a ł s z e m ! Nadto, oczywistym poświadczeniem nieprawdy przez tego kandydata na Prokuratora Generalnego RP (!) jest twierdzenie, iż r z e k o m o to czy „określone orzeczenie sądu spełnia kryteria wyznaczone w art. 328 par.2 k.p.c. należy do kwestii ocennych. W tym kontekście prawidłowość rozstrzygnięcia sędziego Sadu Najwyższego, nie podlega ocenie w postępowaniu karnym.” Wszak brzmienie art. 328 par. 2 k.p.c. („Uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.”) jest jednoznaczne i nie wymaga żadnego szczególnego "odkodowywania prawnego", zaś do jego właściwego zrozumienia wystarczy umiejętność czytania ze zrozumieniem przeczytanego tekstu, natomiast określenie czy ten bezwzględny obowiązek każdego sędziego został wypełniony jest łatwy do zdiagnozowania prawnego i podlegający koniecznej ocenie właśnie w śledztwie prokuratorskim w sprawie naruszenia art. 231 par. 1 k.k. właśnie ze względu na zlekceważenie obowiązku służbowego określonego w art. 328 par. 2 k.p.c.!
PS SSN M.Gersdorf, SSA I.Raczkowska, SSA G.Glińska i SSA G.Korycińska byli chronieni przed poniesieniem odpowiedzialności karnej „za wszelką cenę” także przez innych prokuratorów. Prok. Justyna Brzozowska z Prokuratury Okręgowej w Warszawie, w postępowaniu sprawdzającym w sprawie poświadczenia nieprawdy przez w/w SSA i SSN w toku wspomnianego procesu o odszkodowanie, nie zawahała się odmówić wszczęcia śledztwa pod pretekstem ewidentnego poświadczenia nieprawdy, sygn. VI Ds. 321/11, iż : „(…) w ocenie Prokuratury wyrok Sądu wraz z jego pisemnym uzasadnieniem nie może zostać uznany za dokument wystawiony przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisu art. 271 par. 1 k.k. (…) Tak przyjęta konstrukcja wyklucza w ocenie Prokuratury możliwość uznania wyroków Sądów za sprawujących wymiar sprawiedliwości za dokumenty wystawione przez funkcjonariuszy publicznych, w treści których można dopuścić się poświadczenia nieprawdy w rozumieniu art. 271 par.1 k.k.”!
PPS Natomiast w 2015 r. prok. Marta Saracyn z Prokuratury Rejonowej w Łomży ponownie odmówiła wszczęcia śledztwa w tej samej sprawie, tj. poświadczenia nieprawdy przez w/w SSN i SSA, mimo jednoczesnego stwierdzenia w stosownym postanowieniu o odmowie wszczęcia śledztwa, sygn. 3 Ds. 24/15 „zrozumiałego niezadowolenia i poczucia pokrzywdzenia” pokrzywdzonego…
